Ingezonden bijdragen van Ruud Jansen

Terug naar de vorige pagina <<

 

index Ruud Jansen
 

TERUGZIEN VAN DE RIVIERENBUURT

Maakt het weer eigenlijk iets uit voor een wandeling zoals die op 7 september? Akkoord, toen ik om half een nog een laatste blik op de buienradar wierp sloeg de twijfel ook bij mij even toe maar bij de eerste kennismaking met de groep oud-buurtgenoten in café The Corner op de hoek van het Scheldeplein en de Scheldestraat zag ik aan de gezichten dat het goed zat. Al had het gevroren en gesneeuwd dan nog waren ze niet te stoppen geweest.

En toen het motterende regentje na drie kwartier uurtje stopte werd het goed beschouwd prima wandelweer.
Wandelen door de Rivierenbuurt dus. Het aardige was dat er qua leeftijd van de deelnemers wel drie of vier generaties vertegenwoordigd waren. Allemaal met hun eigen herinneringen aan de wijk waar ze ooit gewoond hadden. Een paar zelfs nog met spijt dat hun ouders te vroeg verhuisd waren waardoor ze de buurt al als kind hadden moeten verlaten.

Ik had me van tevoren afgevraagd of de verhalen gemakkelijk los zouden komen maar die zorg werd gelijk vanaf het begin weggenomen. Doordat ieder wel iets te vertellen had over gebeurtenissen van vroeger en er waren ook mooie discussies te beluisteren over de prijsvraag die Jos had bedacht.

Zoals of er tijdens de oorlog al een brug over de Boerenwetering lag in de Wielingenstraat of niet? Was dat niet een houten bruggetje? Maar daar lag toch ook een tijdje een Baileybrug? Ja ja. En die is later naar de Stadionkade verhuisd. Aan welke kant van de brug lag dan die ‘helling’ waar de scheepjes van de tuinders werden overheen getrokken omdat het waterpeil in de polder veel lager was dan het niveau in de stadsgrachten?
 ‘Links van de brug’ meenden een aantal. ‘Nee rechts’ een paar anderen.

Maar over het schaatsen op de Boerenwetering was iedereen het eens. Je kon elke winter rekenen op ijs. Acht weken? Mwwaoh, dat was misschien wat veel maar wel lang.

De naam van het parkje tegenover het weeshuis, noemden we het nou Irenepark of Beatrixpark? Volgens vooraf geraadpleegde deskundigen hoorde dat stukje park bij het huidige Beatrixpark en had daarom dezelfde naam. In de volksmond werd het echter na 1945 ook wel Irenepark genoemd. Maar onder welke naam stonden die parken dan tijdens de oorlog in de archieven van de Gemeente ingeschreven? Het leek me niet aannemelijk dat de bezetter uit het Oosten met een vernoeming naar de prinsessen had ingestemd.

Mogelijk werden ze toen Amstelpark of park Zuid genoemd maar zekerheid daarover hebben we tijdens het opstellen van de vragen niet kunnen vinden.

Wie weet meldt zich nog iemand na het lezen van deze bijdrage met de oplossing.
In het parkje tegenover het weeshuis lag in ieder geval een groot kinderbad. Dat moest verdwijnen evenals het park toen de nieuwe RAI kwam maar de bronzen zeemeermin en de Flora van Carasso overleefden gelukkig het slopersgeweld en vonden later een nieuwe plaats in ….. het kinderbadje in het huidige Beatrixpark.

Mooie herinneringen waren er verder aan voetballen op het landje, avonturen op de Ringdijk, zwemmen in het De Mirandabad, de gebroken arm van kleine Jossie toen ie van een muurtje viel, basketball op het schoolplein voor de Dongeschool, hoe je naar binnen kon loeren bij de balletschool, mensen uit de buurt die je gekend hebt, de kinderen uit je klas, de leraar die tussen de middag altijd een borreltje nam op de Weesperzijde en de gymnastiekleraar die een keer een stok stuk sloeg op de rug van een leerling. Nee, we noemen geen namen.

En gegrepen door het enthousiasme van iedereen merkte ik pas halverwege de wandeling dat ik helemaal vergat om foto’s te maken. En ik had er nog wel een modelreportage van willen maken. Gelukkig hielden Jos en Jenny het hoofd koel en de resultaten van hun werk zijn te bewonderen op de website Zuidelijke Wandelweg.
Bijna was er daarna toch nog iets misgegaan met de foto’s bij dit stuk omdat ik na het nakijken van de vragenlijsten helemaal vergat dat ik een toestel bij me had.

We waren namelijk na afloop van de wandeling naar café Diva’s in de Waalstraat gegaan omdat je na zo’n combinatie van lopen en praten dorstig wordt. Dank zij de vriendelijke dame achter de bar die het voor de zekerheid maar even achter de tap had gelegd en een plotse hersenflits “waar is m’n toestel?” kwam dat uiteindelijk allemaal voor elkaar.

Veel zijn het er niet maar ze zeggen genoeg. De groep onderweg, het zicht op de Wolkenkrabber, de opvolger van boekhandel Blankevoort op de Zuider Amstellaan, nummer 79 in de Uiterwaardenstraat, de winkel (coöperatie) van m’n vader dat wil zeggen van de vader van een van de wandelaars, de merkwaardige tekst bij het monument in de Gaaspstraat.

‘ALLEEN TOEGANGKELIJK VOOR JODEN’ staat op de steen bij het monument dat is opgericht ter herinnering aan de joodse markt die daar van 1941 tot 1943 werd gehouden. Foutje van de maker van het monument of is het expres gedaan? Niets mis met dat monument overigens, beter gezegd, ik heb geen oordeel over de eeuwigheidswaarde maar Wim Koekenbier en ik werden bijna gelijktijdig door dit stukje eigentijdse spelling getroffen.

In het café was er na afloop gelukkig gelegenheid voor Paul Gellings om iedereen van een van z’n gedichten te voorzien. Wat jammer achteraf dat hij onderweg niet aan het voorlezen daarvan toekwam; het had zo mooi gepast in het hele gebeuren.
De prijsvraag noemde ik al in het begin van dit verhaal. Die was een initiatief van Jos en hadden we zoals al geschreven, met z’n tweeën uitgewerkt.

De vragen deden vooral een beroep op het geheugen van de deelnemers en bleken lastiger dan velen dachten. Onderweg was hij door iedereen vol enthousiasme ingevuld en na afloop ingeleverd. Na een snel rondje nakijken in Diva’s werd Bram de Haan als winnaar de gelukkige eigenaar van een boek van Paul Gellings.
Liefhebbers kunnen de prijsvraag alsnog bekijken op de website.
Volgend jaar weer een wandeling was de meest gestelde vraag na afloop? Na enig overleg formuleerden we het volgende antwoord: “Bij leven en welzijn organiseren we volgend jaar weer een wandeling.”
Tevreden ging iedereen na afloop naar huis. Het terugzien van hun oude buurt was ze goed bevallen.

Ruud Jansen - 10 september 2008
Email: 

Lees ook Wandeling 7 september 2008 >>

<< index Ruud Jansen

 

Terug naar de vorige pagina <<