TERUGZIEN VAN DE RIVIERENBUURT

Maakt het weer eigenlijk iets
uit voor een wandeling zoals die op 7 september? Akkoord,
toen ik om half een nog een laatste blik op de buienradar
wierp sloeg de twijfel ook bij mij even toe maar bij de
eerste kennismaking met de groep oud-buurtgenoten in café
The Corner op de hoek van het Scheldeplein en de
Scheldestraat zag ik aan de gezichten dat het goed zat. Al
had het gevroren en gesneeuwd dan nog waren ze niet te
stoppen geweest.
 |
En toen
het motterende regentje na drie kwartier uurtje stopte
werd het goed beschouwd prima wandelweer.
Wandelen door de Rivierenbuurt dus. Het aardige was dat
er qua leeftijd van de deelnemers wel drie of vier
generaties vertegenwoordigd waren. Allemaal met hun
eigen herinneringen aan de wijk waar ze ooit gewoond
hadden. Een paar zelfs nog met spijt dat hun ouders te
vroeg verhuisd waren waardoor ze de buurt al als kind
hadden moeten verlaten. |
Ik had me van tevoren afgevraagd
of de verhalen gemakkelijk los zouden komen maar die zorg
werd gelijk vanaf het begin weggenomen. Doordat ieder wel
iets te vertellen had over gebeurtenissen van vroeger en er
waren ook mooie discussies te beluisteren over de prijsvraag
die Jos had bedacht.
Zoals of
er tijdens de oorlog al een brug over de Boerenwetering
lag in de Wielingenstraat of niet? Was dat niet een
houten bruggetje? Maar daar lag toch ook een tijdje een
Baileybrug? Ja ja. En die is later naar de Stadionkade
verhuisd. Aan welke kant van de brug lag dan die
‘helling’ waar de scheepjes van de tuinders werden
overheen getrokken omdat het waterpeil in de polder veel
lager was dan het niveau in de stadsgrachten?
‘Links van de brug’ meenden een aantal. ‘Nee rechts’ een paar anderen.
|
 |
Maar over het schaatsen op de
Boerenwetering was iedereen het eens. Je kon elke winter
rekenen op ijs. Acht weken? Mwwaoh, dat was misschien wat
veel maar wel lang.
 |
De naam
van het parkje tegenover het weeshuis, noemden we het
nou Irenepark of Beatrixpark? Volgens vooraf
geraadpleegde deskundigen hoorde dat stukje park bij het
huidige Beatrixpark en had daarom dezelfde naam. In de
volksmond werd het echter na 1945 ook wel Irenepark
genoemd. Maar onder welke naam stonden die parken dan
tijdens de oorlog in de archieven van de Gemeente
ingeschreven? Het leek me niet
aannemelijk dat de bezetter uit het Oosten met een
vernoeming naar de prinsessen had ingestemd. |
Mogelijk werden ze toen
Amstelpark of park Zuid genoemd maar zekerheid daarover
hebben we tijdens het opstellen van de vragen niet kunnen
vinden.
Wie weet
meldt zich nog iemand na het lezen van deze bijdrage met
de oplossing.
In het parkje tegenover het weeshuis lag in ieder geval
een groot kinderbad. Dat moest verdwijnen evenals het
park toen de nieuwe RAI kwam maar de bronzen zeemeermin
en de Flora van Carasso overleefden gelukkig het
slopersgeweld en vonden later een nieuwe plaats in …..
het kinderbadje in het huidige Beatrixpark. |
 |
Mooie herinneringen waren er
verder aan voetballen op het landje, avonturen op de
Ringdijk, zwemmen in het De
Mirandabad, de gebroken arm van kleine Jossie toen ie van
een muurtje viel, basketball op het schoolplein voor de
Dongeschool, hoe je naar binnen kon loeren bij de
balletschool, mensen uit de buurt die je gekend hebt, de
kinderen uit je klas, de leraar die tussen de middag altijd
een borreltje nam op de Weesperzijde en de gymnastiekleraar
die een keer een stok stuk sloeg op de rug van een leerling.
Nee, we noemen geen namen.
 |
En
gegrepen door het enthousiasme van iedereen merkte ik
pas halverwege de wandeling dat ik helemaal vergat om
foto’s te maken. En ik had er nog wel een modelreportage
van willen maken. Gelukkig hielden Jos en Jenny het
hoofd koel en de resultaten van hun werk zijn te
bewonderen op de website Zuidelijke Wandelweg.
Bijna was er daarna toch nog iets misgegaan met de
foto’s bij dit stuk omdat ik na het nakijken van de
vragenlijsten helemaal vergat dat ik een toestel bij me
had. |
We waren namelijk na afloop van
de wandeling naar café Diva’s in de Waalstraat gegaan omdat
je na zo’n combinatie van lopen en praten dorstig wordt.
Dank zij de vriendelijke dame achter de bar die het voor de
zekerheid maar even achter de tap had gelegd en een plotse
hersenflits “waar is m’n toestel?” kwam dat uiteindelijk
allemaal voor elkaar.
Veel zijn
het er niet maar ze zeggen genoeg. De groep onderweg,
het zicht op de Wolkenkrabber, de opvolger van
boekhandel Blankevoort op de Zuider Amstellaan, nummer
79 in de Uiterwaardenstraat, de winkel (coöperatie) van
m’n vader dat wil zeggen van de vader van een van de
wandelaars, de merkwaardige tekst bij het monument in de
Gaaspstraat. |
 |
‘ALLEEN TOEGANGKELIJK VOOR
JODEN’ staat op de steen bij het monument dat is opgericht
ter herinnering aan de joodse markt die daar van 1941 tot
1943 werd gehouden. Foutje van de maker van het monument of
is het expres gedaan? Niets mis met dat monument overigens,
beter gezegd, ik heb geen oordeel over de eeuwigheidswaarde
maar Wim Koekenbier en ik werden bijna gelijktijdig door dit
stukje eigentijdse spelling getroffen.
 |
In het
café was er na afloop gelukkig gelegenheid voor Paul
Gellings om iedereen van een van z’n gedichten te
voorzien. Wat jammer achteraf dat hij onderweg niet aan
het voorlezen daarvan toekwam; het had zo mooi gepast in
het hele gebeuren.
De prijsvraag noemde ik al in het begin van dit verhaal.
Die was een initiatief van Jos en hadden we zoals al
geschreven, met z’n tweeën uitgewerkt. |
De vragen deden vooral een
beroep op het geheugen van de deelnemers en bleken lastiger
dan velen dachten. Onderweg was hij door iedereen vol
enthousiasme ingevuld en na afloop ingeleverd. Na een snel
rondje nakijken in Diva’s werd Bram de Haan als winnaar de
gelukkige eigenaar van een boek van Paul Gellings.
Liefhebbers kunnen de prijsvraag alsnog
bekijken op de website.
Volgend jaar weer een wandeling was de meest gestelde vraag
na afloop? Na enig overleg formuleerden we het volgende
antwoord: “Bij leven en welzijn organiseren we volgend jaar
weer een wandeling.”
Tevreden ging iedereen na afloop naar huis. Het terugzien
van hun oude buurt was ze goed bevallen.
Ruud Jansen
- 10 september 2008
Email:
Lees ook Wandeling 7 september 2008 >>
<< index Ruud Jansen
Terug naar de vorige pagina << |