De
beelden van de bakker
door Jacqueline
Wesselius*
‘Vijf jaar
alweer bestaat zuidelijkewandelweg.nl. Wat moet er niet
veranderd zijn in die vijf jaar?... Ik probeer het terug te
halen, maar veel is al van m'n harde schijf gewist. Is het de
leeftijd, of gebeurt er gewoon te veel?
De Rijnstraat is (deels) 'geherprofileerd' ja - dat is het meest
recente, dat ligt nog vers in het geheugen. Er zijn in mijn
omgeving - ook in geografische zin - wat mensen overleden;
sommigen stokoud en zelfs blij om te 'gaan'; anderen veel te
jong. Er zijn gelukkig ook kinderen geboren, al is onze buurt
niet echt kinderrijk. Winkels verdwenen, andere kwamen erbij,
maar om er nou meteen een paar op te noemen... Dat is altijd zo
gek: als iets of iemand eenmaal ergens is gevestigd, kun je je
nauwelijks meer herinneren hoe het er voorheen uitzag.
Hij waakt over de kassa van bakkerijk Bagghoe
|
The Eagle Has Landed... |
Eén
verandering weet ik nog heel goed: ruim een jaar geleden stapten
bakker Nico Klappe en zijn vrouw Mary op om heel wat anders te
gaan doen. Tot verdriet van de klanten van de bakkerij op de
hoek van IJselstraat en Waalstraat: vooral Mary, geboren in
Singapore, was een vertrouwde figuur geworden en voor velen meer
dan dat. Ze had van de bakkerij een ontmoetingsplaats gemaakt.
Zo kwamen vooral oudere mensen geregeld een kopje koffie drinken
en een praatje maken. Maar ook jongeren van de Berlageschool aan
de overzijde van het Amstelkanaal liepen de deur plat.
Moeder en zoon Bagghoe |
Lakshmi, Vishnou en Hanuman temidden van Indiaanse krijgers,
wajangpoppen, droomvangers en... Sinterklaaswimpels,
boven de zoute koekjes en de cake |
De sociale
functie van de bakkerij hield echter niet op met het vertrek van
de Klappes. De familie Bhaggoe, die de zaak ruim een jaar
geleden overnam - en deze verjaardag op 1 augustus vierde, mét
de buurt - zette deze traditie voort. Ze voegden echter nog het
een en ander toe, zoals de roti's, die tegenwoordig, naast de
belegde broodjes, deel uitmaken van het assortiment. En zoals de
verzameling prenten en vooral sculpturen die tegenwoordig de
bakkerij siert: beelden van Indianen, of van hun geliefde
symbolen. Het is bakker Bhaggoe's persoonlijke collectie. Hij
haalt de beelden overal vandaan: uit Canada, uit andere delen
van Noord- of Zuid-Amerika - maar er zijn er ook die uit Azië
komen. En zo kan het gebeuren dat een trotse adelaar over de
kassa waakt, temidden van 'droomvangers' (dream catchers),
stoere krijgers - en, kort geleden nog, Sinterklaaswimpels. En
ook temidden van prenten met de hindoegoden Vishnou, Lakhsmi,
Hanuman (de aap-god) en supergod Shiva, want de familie Bhaggoe,
afkomstig uit Rotterdam, is van hindoestaanse oorsprong - al is
de bakker zelf een kwart (Surinaams-) Indiaans.
Beeld uit British Columbia (Canada) |
Een vervaarlijke krijger |
Vandaar
Bhaggoes passie. Als het aan hem lag, stond de winkel nog veel
voller - maar genoeg is genoeg, vindt zijn vrouw. Het is
tenslotte een bakkerij, geen museum. En bakken kán Bhaggoe. Hij
is zelfs meester op het gebied van (echte) amandelspijs. En zijn
brood? Proef het maar eens, zou ik zeggen.
Jacqueline
Wesselius
de foto's
|