" De Zuil " door Lodewijk Brunt en Kees Tamboer . . . .

Terug naar de vorige pagina <<

 

 

Amsterdam is een van de mooiste steden ter wereld. Zijn we wel zuinig genoeg op dat rijke bezit? Lodewijk Brunt en Kees Tamboer gaan op inspectie en rapporteren wat ze tegenkomen.
Vandaag: een volgeplakt plein.

" DE ZUIL " een volgeplakt plein,
LODEWIJK BRUNT EN KEES TAMBOER
Foto's Jos Wiersema

Het Victorieplein in de Rivierenbuurt is de entree tot het wereldberoemde stedenbouwkundig Plan-Zuid van Berlage. Het is een wonder van symmetrie, waar de architecten van de Amsterdamse School hun stempel op hebben gedrukt.

Eigenlijk is het geen plein, maar een vijfsprong. De brede Vrijheidslaan splitst zich, na de kruising met de Rijnstraat, vlak voor Hildo Krops standbeeld van Berlage dat aan de voet van de Wolkenkrabber staat, in de even brede Rooseveltlaan en Churchilllaan. Het ruime plein is misschien wel het drukste verkeersknooppunt van de stad.

Een week of wat geleden kregen we een boze brief. De afzender was Paul Habraken, die op het plein woont, bij de Rooseveltlaan. Werklieden, schreef hij, hadden naast het plantsoen voor zijn deur ‘een aantal rioleringsbuis-elementen’ op elkaar gestapeld. Dat moest een ‘wildplakzuil’ worden. Opdracht van de deelraad Zuideramstel.

We gaan eens kijken.

Tjongejonge, het is hier inderdaad verschrikkelijk druk. Van alle kanten komen trams, bussen, taxi’s, auto’s en fietsers aangestormd. Hoe leid je dat in goede banen? Behalve bij de Rijnstraat zijn er geen verkeerslichten. De verkeersdeelnemers zijn aangewezen op signalen langs de weg en op het wegdek. Je hebt hier al je aandacht nodig. Maar alles is in het werk gesteld om die aandacht voortdurend af te leiden. Het Victorieplein is, behalve het drukste verkeersknooppunt, waarschijnlijk ook het plein met de meeste reclame in Amsterdam.

Je staat versteld.

Aan het begin van de Churchilllaan is net zo’n plantsoen als aan de overkant. Daar staat een aardig hoogspanningshuisje.
Hierop zijn lijsten aangebracht voor reclameposters, op alle vier de muren. De deuren zijn onderhanden genomen door wildplakkers, die een boksgala en ‘knock-out parties’ aanprijzen.

Er staan vier glas- en papiercontainers naast, ook volgeplakt. Zelfs de prullenbak die daar weer achter staat en een klein electriciteitskastje worden niet ontzien.

Tussen de Rijnstraat en de twee plantsoentjes zijn, aan weerszijden van het Victorieplein, winkelgalerijen gebouwd, met karakteristieke bogen. Tussen die bogen zijn reclameborden geschroefd van de achterliggende winkels. Respectloos. Vlaggetjes zijn er natuurlijk ook.

Aan de overkant hetzelfde verhaal. Maar erger. Aan de lichtmasten hangen borden van Raf, de elektronicazaak om de hoek, Praxis en Dirk van den Broek.

Op ooghoogte hebben de propagandisten van de boksgala weer toegeslagen. Hier staat ook nog een groot billboard met aan de ene kant grote reclame van Eneco en aan de andere zijde acht ingelijste posters.

Tien meter verderop staat een Publexbord dat vertelt dat je met Henna Plus je haar veilig kunt kleuren. Verder zijn er nog lantarenpalen met driekantige reclameborden om hun voet.

We zijn nu bij het plantsoen aan de Rooseveltlaankant. Ook hier staat zo’n vriendelijk hoogspanningshuisje en ook hier is dat rondom beplakt.

Op deze plek geen afvalcontainers maar, ter compensatie, wel een houten stellage voor reclamebiljetten. Die is er neergezet met het oog op de Europese verkiezingen, maar ook op dit geval hebben de boksgalafanaten hun sporen achtergelaten. En weer een beplakte prullenbak.

Het is heel begrijpelijk dat de stadsdeelraad van Zuideramstel op de punt van dit plantsoen een zuil heeft aangebracht waarop gewone mensen ook eens hun boodschap kunnen achterlaten voor de voorbijrazende verkeersdeelnemers.

‘Plakplaats voor vrije meningsuiting, commerciële reclame (incl. evenementenreclame) niet toegestaan,’ staat erop. Maar, als je toch bezig bent, zou het uit respect voor de symmetrie van Berlage dan niet logisch zijn aan de andere kant van de wolkenkrabber net zo’n onding neer te zetten?

E-mail: stadswachten@parool.nl

Uit  Het Parool 11 juni 2004

 

Omhoog