Inzender Dick Nooy:
e-mail: nooydick@cs.com
Foto's:
- Marty en Dikkie Hinrichs voor het raam van Hoendiepstraat
16'', op de achtergrond de Reitdiepstraat (circa 1956)
- Enkele buurkinderen in de Kromme Mijdrechtstraat: Loesje?
Dikkie? En? En? (circa 1953)
- Mijn grootouders Bep & Jan Nooij in hun tuintje in de
Kromme Mijdrechtstraat (circa 1957)
Beste mensen,
Heette nog Dikkie Hinrichs, toen ik jaren '50 in de
Hoendiepstraat woonde (en oma & opa in de Kromme Mijdrechtstraat, vlak bij het
pleintje met de kerstboomverbrandingen, het ijsbaantje enz. Ben later verhuisd naar de
Biesboschstraat, middelbare school in Hoogezand-Sappemeer maar liefst! (Kostschool, het
destijds beroemde/beruchte Intstituut Hommes) Na wat omzwervingen nu alweer jarenlang in
de Biesboschstraat, compleet met zoon die de Anne Frankschool heeft bezocht. Nou,
Rivierenbuurtiger kan toch haast niet... Door deze site (en schoolbank, eerlijk is
eerlijk) komt er heel veel boven. Ja, de speeltuin met de films op zaterdag. Ja, het
landje met een "geheime" bron,waar we fikkie stookten en aardappels poften. Maar
ook de Vana in de Gaaspstraat: zak gebroken koek voor 'n duppie. Ook het plantsoentje in
de Hoendiepstraat, waar ik op zeg maar 4-jarige leeftijd m'n eerste vriendinnetje zoende
en het pleinje ernaast, waar we voetbalden en doodsbang waren dat er een "juut"
langskwam. En vier maal per dag de wandeling van en naar de Meerhuizenschool (weet
overigens nog iemand waarom het links zo en rechts Berlageschool heette?), want er werd
tussen de middag thuis gegeten. En ook die uitsparingen in de Utrechtsebrug, waar je in
een soort zandkamers onder kon kruipen. En er van afspringen natuurlijk, in het midden,
vanaf de leuning. Brrr... Zeker: eens Rivierenbuurter, altijd Rivierenbuurter! Waar is
iedereen gebleven trouwens?
Wat heeft Diemen er nou weer mee te maken. Wonen alle oude
Rivierenbuurters tegenwoordig in Diemen, Almere, Lelystad en/of Purmerend??
Maar: complimenten. Dit is echt een uitkomst voor de wat ouder wordende, gevoelige
personen.. Zal ook zeker niet nalaten m'n broers Ger en Marty Hinrichs (nog bekend?)
attent te maken.
Familie Elkerbout doet qua naam belletjes rinkelen, geen beeld helaas.
Wel familie Haringman (18''), waar m'n ouders contact mee hadden & klaverjasten. En
natuurlijk familie Ubels op 16': moeder Map, vader politieagent met indrukwekkende
dienstfiets, zoon Kees, dochter Olga en zoon André (mijn grootste vriend toen).
Ook Fokke Duetz (decorontwerper) in de Reitdiepstraat en Steven Davidson in de
Uiterwaardenstraat ( vriend van m'n oudste broer)
Maar ook zeker: Millie Schut in de Gaaspstraat (klasgenootje), waarmee ik bijna dagelijks
naar school liep ("komt Millie...???")
En ook al die andere vriendinnetjes: Doortje ?, Jeanette ? en haar zusje (Lucie?), Marjan
v/d Hoven (Kromme Mijdrechtstraat),maar ook zeker haar zusje Ellen!, Loes Scheen (zullen
we dat doen, Loesje...?).
Ach ach, wat een prachtig verleden. En het heden is ook al zo mooi… en dan moet de
toekomst nog komen!
Veel geluk + plezier allemaal!
De kleuren van mijn jeugd
(muziek: The colours of my life uit musical Barnum)
Schoot me ineens in gedachten: In 1994 organiseerden we
t.g.v. het 60-jarig bestaan van de Anne Frankschool een cabaretachtig programmaatje,
waarvoor ik o.a. de volgende buurtgerichte tekst schreef over die muurschildering, die
veel mensen in eerste instantie afschrok.
- De kleuren van mijn jeugd
- zijn grijs en groen en bruin:
- de kleuren van de stoep op straat,
- de bomen in de tuin...
- De gevels van de huizen,
- de schutting op het plein,
- de zandbak en het landje:
- m'n eigen speelterrein!
- Het lijkt misschien wat saai
- zo'n grijze, bruine straat,
- maar ik voelde me er prettig in
- en dat is waar 't om gaat.
- Dus schrok ik vrees'lijk toen
- ik op een dag
- recht aan de overkant
- die grote blikken verf en schilders zag...
- De gevel is nu klaar
- en ik sta voor het raam
- te denken: waarom moest dat nou,
- waarom in vredesnaam?
- Die geel en blauwe vlakken,
- die woorden vol verdriet:
- je moet er steeds naar kijken,
- of je het wilt of niet.
- Zo staat dag in dag uit
- een school in Amsterdam
- stilzwijgend te getuigen van
- wat Anne overkwam.
- Ik kijk nu al een uur,
- begrijp langzaam:
- die woorden op die muur,
- die staan daar inderdaad
- in vredesnaam...
Warme groeten Dick Nooy
Website:
http://nooy.web-log.nl
19 mei 2004
Ingezonden
columns:
Terug naar de vorige pagina << |
1. Vergroot
2. Vergroot
3. Vergroot |
