De
Holendrechtstraat – Een winkelstraat
“Haal even een half brood en neem dan bij
Kuiper een ons kaas mee.” Het waren woorden die vaak uit de mond van mijn moeder
klonken, want voor deze boodschappen hoefde je niet ver weg; gewoon in de straat.
|
Tot ver in de jaren ’60 van de vorige eeuw
was de Holendrechtstraat een echte winkelstraat.
Veel kleine neringdoenden hadden een plek in deze straat.
Om een beeld te geven hoe het was neem ik u mee voor een wandeling heen en weer in de
Holendrechtstraat.
We beginnen bij de
Amstelkade. Daar recht op de hoek was een kruidenier: Van Amerongen.
Deze behoorde tot een keten van kleine kruideniers, die later zijn opgeslokt door grote
broer Albert Heijn. |
 |
We beginnen bij de Amstelkade. Daar recht op de
hoek was een kruidenier: Van Amerongen.
Deze behoorde tot een keten van kleine kruideniers, die later zijn opgeslokt door grote
broer Albert Heijn.
Verder gaan we. Op de hoek van de Borssenburgstraat was Zuivelhandel Broerse. Deze
melkboer had een bakfiets waarmee hij zijn koopwaar langs de deuren bracht. Zaterdag, in
de namiddag, bracht hij zijn bakfiets naar de tramremise in de Lekstraat waar hij tot
maandagmorgen werd gestald. Soms mocht ik mee de kar wegbrengen. Voor een jong ventje was
dat toen een geweldig avontuur.
Naast Broerse, weliswaar in de Borssenburgstraat
op nummer 3, zat de kindervriend van de buurt: het snoepwinkeltje van mevrouw Duisenberg.
Twee dropjes voor één cent; stroopsoldaatje vijf cent. Trekdrop, duimdrop, spekjes, een
waar kinderparadijs.
Verder de Holendrechtstraat in. Op nummer 40, net voor de Meerhuizenstraat, zat Bockel, de
kolenboer. Voor een zak eierkolen of voor aanmaakhout kon je daar terecht.
Toen de Limburgse mijnen sloten en de meeste huizen werden aangesloten op aardgas
veranderde Bockel in een klein soort Blokker. Huishoudelijke artikelen, speelgoed
enzovoort.
Voorbij de Meerhuizenstraat was de volgende melkboer: Van Diemen. Ik herinner mij een
groot katholiek gezien waarvan één zoon priester was. Op zondag ging de familie netjes
in optocht naar de kerk.
Holendrechtstraat 44 in 1968 - zuivelhandel v. Diemen
Bron: Beeldbank
G.A.A. met toestemming van Clémentine van Stiphout
We naderen de Uithoornstraat. Op de hoek was De
Spar van de familie Wals met dochter Ada.
Als we oversteken zien we op de hoek een schoenmaker.
Drie bedrijfjes in de Uithoornstraat wil ik hier nog noemen. Als eerste op nummer 11. Daar
was een bibliotheek annex boekhandel. Maar hier kon je ook terecht voor je
schoolbenodigdheden, zoals kroontjespennen, griffels, schriftjes, leitjes enzovoort.
De zaak heette LINEA, wat stond voor: Lezen Is Nuttig En Aangenaam.
Een stukje verder, waar de Amsteldijk begint was de lekkerste winkel van de buurt: de
banketbakkerij van mevrouw Risseeuw. Nooit meer heb ik ze beter gezien: de grootste en
lekkerste slagroompunten en moorkoppen van de hele wereld.
Tegenover Risseeuw zat en zit nog steeds, de Zuider-Apotheek. Op de hoek van de
Amsteldijk.
Terug naar de Holendrechtstraat, waar we aan de oneven zijde weer teruglopen naar de
Amstelkade.
Op nummer 33 zat de fietsenwinkel van De Leeuw en naast De Leeuw op nummer 31 de bakkerij
van mevrouw Van Egmond met haar drie dochters.
Op nummer 29 bevond zich de groentewinkel van meneer Leek. Die kreeg op een gegeven
moment, een knecht genaamd Kees. Toen Leek stopte nam Kees de zaak over. Later vertrok hij
naar de overkant, waar op de hoek van de Uithoornstraat De Spar het pand verliet. Kees
heeft nog tot in de jaren ’90 zijn winkel, waar van alles te koop was, in stand
kunnen houden. Toen dat stuk Holendrechtstraat werd gesloopt is ook hij gestopt.
Naast Leek was weer een melkboer: Kuiper. Kuiper vond alleen zuivelproducten niet genoeg
en trok de kamer achter de winkel bij de zaak. Zo ontstond een echte zelfbedieningszaak
met een ijzeren mandje om langs de schappen te lopen en af te rekenen bij de kassa waar
Kuiper meestal zelf zat. En kopen op de pof, een normaal verschijnsel in die tijd, was bij
hem afgelopen.
We komen bij de laatste winkel, ook een
melkhandel van de familie De Dood. Zij zaten eerst op nummer 9, maar zijn later verhuisd
naar de hoek van de Amstelkade.
Op nummer 9 kwam toen een tandarts, dr. Peper.
Zo zijn we weer terug op ons startpunt.
De namen en huisnummers heb ik alleen opgevist uit mijn geheugen. Namen worden misschien
anders geschreven en bij de huisnummers kan ik er één naast zitten. Het is niet meer te
controleren, helaas. Bij de woningrenovatie in 1970 zijn de meeste winkels verbouwd tot
woonhuizen. Nog een enkel pand herinnert er aan dat er ooit een winkel was gevestigd,
bijvoorbeeld een groot etalageraam of een toegangsdeur.
Verder is alles uitgewist. Verdwenen door de opkomst van de supermarkten.
Voor een pakje boter of een half brood moet je verder weg, naar de Rijnstraat of Van
Woustraat.
Het waren kleine winkeltjes, vaak niet meer dan 20 tot 25 m2, maar ze maakten van de
Holendrechtstraat wel een plek waar alle bewoners elkaar tegenkwamen. Nu gebeurt dat
tegenkomen ook nog wel, maar dan in lange rijen bij de supermarkt.
Hans Heil.
3 maart 2006
e-mail: johpheil@quicknet.nl
Ter
nagedachtenis aan het gezin Broers, Holendrechtstraat 11/2 Amsterdam
Gegevensbron: www.joodsmonument.nl
|
