|
index columns
Tulips from Amsterdam
Door
erJeetje
En plotseling is daar dan toch de lente. Met een strakblauwe
hemel, ochtendkoffie met krant buiten in een beschut hoekje van
de tuin, het geruzie van de kauwen die een nest bouwen in de
dakgoot bij de buren, de geluiden van de loodgieter die een paar
huizen verder een plat dak vernieuwt. Spring is in the air.
Later, tegen het einde van de ochtend, besluiten we om lekker
een stukje te gaan fietsen. Ik wil wel weer eens naar de
Rivierenbuurt, wat fotootjes maken bij de RAI, kijken of het
daar nog steeds zo’n chaos is door het werk aan de NoordZuidlijn.
Het is rustig in het landelijke stukje polder tussen
Buitenveldert en Amstelveen. Bomen en struiken die beginnen uit
te lopen, reigers die roerloos aan de kant van de sloot staan en
hier en daar een meerkoet die overweegt om met een drijvend nest
te beginnen. Beetje vroeg nog meid, probeer ik haar via
gedachtenoverdracht te beïnvloeden. Met een beetje goeie wil
valt er volgende week nog een pak sneeuw. Aprilletje zoet heeft
nog wel eens een witte hoed. Maar zoals Darwin ook al ontdekte
blijkt de natuurlijke drang tot in stand houding van de soort
sterker en slaat ze mijn waarschuwing in de wind.
|
Aan de horizon glimt de
Zuidas in de zon. Banken, verzekeringsmaatschappijen, nog
meer banken. Samen goed voor een paar honderd miljard
verdwenen geld. Virtuele Euro’s die als het ware zijn
opgelost.
We naderen de Rivierenbuurt. Druk, druk, zou er iets in de
RAI zijn? Dat is inderdaad het geval. Crisis of niet, er
moeten toch auto’s verkocht worden en dus is er een AutoRai.
Het werk aan de NoordZuidlijn maakt de buurt er niet mooier
op met overal schuttingen. Daarachter wordt gegraven en
geheid, damwanden vermoed ik. De huizenblokken zien er
echter nog solide uit.
Ik neem een paar foto’s van de Scheldestraat en we blijven
even staan bij het huis waar ik tot het eind van de
vijftiger jaren heb gewoond. Flitsen van m’n jeugd vliegen
voorbij. Maart 1945, was het toen ook mooi weer? Ik heb geen
idee hoe het toen was. Zou je dat kunnen nagaan?
In het *KNMI-archief bijvoorbeeld? Zoals er
bergen informatie over die tijd liggen opgeslagen op
allerlei plaatsen. |
 |
Gisteren verraste het Parool me met een artikel over de houding
van de Amsterdamse politie tijdens de oorlog 40-45. Duitse lof
voor politie Amsterdam stond er boven het artikel waaraan een
grote foto was toegevoegd van een tevreden Heinrich Himmler die
in 1942 op het Museumplein Amsterdamse agenten inspecteert.
In het artikel werd beschreven hoe de Amsterdamse
hoofdcommissaris Tulp de grote initiatiefnemer was voor
samenwerking met de Duitse bezetter en hoe hij daartoe een deel
van het Amsterdamse politiekorps voor bijscholing naar
Schalkhaar had gestuurd.
 |
Toen ik dat las kwamen
bepaalde gebeurtenissen uit die tijd gelijk weer boven. Aan
het tuig van Schalkhaar bewaar ik persoonlijke herinneringen
en de naam Tulp deed me denken aan de politiekazerne op het
Cornelis Troostplein. De Tulpkazerne genoemd naar Sybren
Tulp, oud-officier van het KNIL, NSB-er, in ’41 door
Seyss-Inquart tot hoofdcommissaris benoemd. Onder zijn
leiding werd er een Politiebataljon opgericht om Joden op te
pakken. Bij nachtelijke razzia’s zou hij vaak persoonlijk
aanwezig zijn geweest. Najaar ’42 overleed hij onverwacht.
Het had geen gevolgen voor de vervolgingsmachine die hij had
gecreëerd. Die draaide gewoon door.
In een opwelling besluiten we om nog een stukje door te
rijden tot de voormalige kazerne. Ik neem een foto van het
plein en van de ingang van het gebouw. Niets herinnert meer
aan de functie die het tijdens de oorlog had. Hoewel, stond
op het pleintje niet ooit een transformatorhuisje, ongeveer
waar nu de bloemenstal staat? |
Vage herinneringen aan een incident tijdens
het laatste oorlogsjaar spelen door m’n hoofd. Zoeken we thuis
op besluiten we, nu eerst maar iets drinken voor we weer terug
gaan. Of een ijsje bij Venetië als ze open zijn.
|
“Dat zijn we al twee
weken,” vertelt de man die voor cappuccino en een ijsje
zorgt. Ook hij is blij met het mooie weer want tot nog toe
loopt het nog niet hard met de ijsverkoop.
Twaalf kilometer is het
van ons huis naar de Scheldestraat en we rijden dezelfde
route weer terug. Langs het Amstelpark en daarna de polder
in. Langs de weg bloeien de narcissen, geen tulpen gelukkig. |
 |
Tulips from Amsterdam, niks mis mee maar na dat verhaal over die
hoofdcommissaris wil ik ze even niet zien.
erJeetje
2 april 2009
Naschrift: Het transformatorhuisje op het
Cornelis Troostplein werd eind ’44 - begin ’45 door het verzet
opgeblazen.
* Het KNMI archief is
hier te vinden >>
|
