FILMBEELDEN VAN PLAN ZUID
IN 1931 (16 februari 2010)
Onlangs werd de
stichting Geheugen van Plan Zuid blij verrast met het aanbod
van Jonne R.M. van der Drift om filmbeelden te publiceren
van een, uit nalatenschap verkregen, familiefilm.
De
fragmenten zijn afkomstig uit
het filmarchief van wijlen Frans van den Eerenbeemt, zoon
van Herman van den Eerenbeemt en laten ons,
niet eerder vertoonde, beelden zien van het Plan Zuid uit
1931. Het jaar dat de
Wolkenkrabber werd opgeleverd en een jaar voordat de
Berlagebrug in gebruik werd
genomen!
We krijgen in de, meer dan 9 minuten durende, film beelden
te zien van de J.J. Viottastraat 20 (in- en exterieur), de
Stadionweg (in- en exterieur) de Jan van Goyenkade en het
Amsterdams Lyceum aan het Valeriusplein.
We zijn Jonne van der Drift bijzonder erkentelijk voor deze
primeur en bedanken hem hiervoor.
Jos Wiersema
Alvast enkele
fragmenten . . . .
Kinderen fietsen in de J.J. Viottastraat
Uitzicht vanuit
de woning van Stadionweg 133/3 met een nog onbebouwde
overzijde van de Stadionweg
Uitzicht vanuit de woning van Stadionweg 133/3 op het
Olympiaplein
Jan van Goyenkade
Van
krantenwijk en goudkust 16 februari 2010 – Jonne van der Drift - jonne@cdmatics.com
De website Zuidelijke Wandelweg (nu Geheugen van Plan
Zuid) is, sinds ik haar ontdekte,
voor mij immer een heerlijk toevluchtsoord geweest tijdens
momenten van nostalgie en heimwee naar vroeger. Nooit
gedacht dat ik dergelijke sentimenten in mij had. De
naamswijzing in Het Geheugen van Plan Zuid brengt mij dan
ook direct weer terug in de tijd.
Opgegroeid op de Churchilllaan tussen Waalstraat en
Schipbeekstraat beperkte mijn oriëntatie zich toentertijd
tot de Rivierenbuurt. Totdat ik op het Nicolaaslyceum kwam
en mijn snel groeiende behoefte aan zakgeld moest zien te
bevredigen met bijbaantjes. Eén ervan was een krantenwijk.
Dagelijks, direct na schooltijd op de fiets naar Boekhandel
Van Rossum in de Beethovenstraat, toen nog gevestigd in het
blok met de Volendammer Viscentrale, de Fromagerie en Garage
Leonard Lang. Ik had geluk, want mocht het Algemeen
Handelsblad bezorgen voor abonnees in de buurt. Praktisch
iedereen had er een abonnement en ik was dan ook altijd snel
klaar.
Maar er was meer. De buurt en vooral de prachtige
winkelstraat maakten een onuitwisbare indruk. Men zegt wel
eens dat de reuk sterker dan welk ander zintuig in het
geheugen wordt opgeslagen. Nooit zal ik de geuren vergeten
die mijn neus, onderweg met de fiets aan de hand en circa
140 kranten in de tas, zo aangenaam prikkelden. Zo was er
het verse brood bij Rekers, de gebrande noten van Steman
Meeuwissen, de weeë lucht van zoethout en drop bij Minerva
en het sterk geurende exotisch fruit van Kamman. Dit alles,
samen met het weekgeld dat menig klasgenoot moest ontberen,
maakte me zielsgelukkig en ontstak de zucht naar verdere
vrijheid en onafhankelijkheid. De genereuze kerstbonus van
de dankbare abonnees na het rondbrengen van de jaarlijkse
nieuwjaarswens voelde als een lot in de loterij.
Nu woon ik zelf al meer dan dertig jaar niet ver van mijn
vroegere krantenwijk vandaan, in de Titiaanstraat, vlakbij
de wijk die destijds met enige schamper Goudkust werd
genoemd. Het is er prettig wonen, een oase van rust, en toch
zo dicht bij het stedelijk gewoel van het aanstormende
nieuwe stadscentrum dat nu nog Zuidas heet.
Weer gaan de gedachten terug naar de jaren-50. Ik was lid
van een padvindersvereniging aan de Zuidelijke Wandelweg.
Onvoorstelbaar hoe het lommerrijke gebied van “de dijk” en
“het landje” is veranderd in een stenen landschap. De
beginjaren van mijn schooljeugd herinneren aan de wekelijkse
gang naar de, inmiddels afgebroken Thomaskerk. Ik diende er
de mis, door de week ’s morgens vroeg om zes uur in het
belendende klooster bij priesters en nonnen en soms op
zondagochtend of ’s avonds bij het zaterdaglof. Leuker was
de vrije dag die je kreeg om een huwelijksmis te begeleiden,
dan kreeg je bruidssuikers en vaak ook een dikke fooi.
Recent ontving ik uit de nalatenschap van mijn oom Frans van
den Eerenbeemt een archief met ondermeer een aantal 16mm
films gemaakt rond 1930 door zijn vader, Herman van den
Eerenbeemt. De laatste was getrouwd met Willy Attema, een
dochter van J.W. Attema, die fortuin zou maken met het
distributeurschap van de Zweedse Zwaluw lucifers. Herman,
een broer van mijn oma van moeders kant, was artistiek
begaafd, erg sociaal en vertegenwoordigde tal van
culturele
organisaties.
In het matrozenpakje van oom Frans (zie inzet) op de Churchilllaan
De Attema’s en Van den
Eerenbeemts woonden allen hier in de buurt en bij het
bekijken van de films ontdekte ik zowaar beelden van mijn
oom Frans die begin jaren-30 als bruidsjonker hetzelfde
matrozenpak droeg als ik 25 jaar later (zie filmpje).
Immers, voor eenmalige gelegenheden als huwelijk of
kerkplechtigheid werden dat soort zaken toen zorgvuldig
bewaard.
Nooit had ik kunnen bevroeden dat ik zelf nog eens een
gelukkige bewoner zou worden van het stadsdeel dat is
toegevoegd aan de inhoud van deze leuke en dierbare website.
Lees ook de eerdere inzending
van Jonne R.M. van der Drift: "Ik herinner mij" >>
* Het is niet
toegestaan om zonder voorafgaande schriftelijke toestemming
van
Jonne R.M. van der Drift,
het beschikbaar gestelde materiaal anderszins te kopiëren,
te wijzigen, te distribueren, te verspreiden, te "reverse
engineeren", te decompileren of op andere wijze te gebruiken
en / of te exploiteren.
